ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ

Οι βομβαρδισμοί για την προστασία της

Ζωής των Αμάχων άρχισαν.

Ο συνασπισμός από τις δυτικές συμμαχίες μαζί και τα πρόθυμα μικροδικτατορικά κρατίδια (αυτή η Αμερική δεν μπορεί να κάνει τίποτε μόνη της, χρειάζεται πάντα την συνδρομή των άλλων για να τα βγάλει πέρα), έχει ξεκινήσει να ισοπεδώνει "αραπάδες".
Στο μέτωπο των χερσαίων επιχειρήσεων, όπως πάντα, συνεχίζεται το μακελειό.

Τελικά θα προστατευτούν οι άμαχοι;

Φυσικά οι σοφοί δυτικοί τα έχουν σκεφτεί όλα.
Μετά το τέλος όλων αυτών, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ότι κι αν συμβεί, θα υπάρχει οπωσδήποτε ένα απτό αποτέλεσμα:

Γιά όσους θα έχουν μείνει ζωντανοί μέχρι τότε,
θα έχουν προστατευθεί αποτελεσματικά οι ζωές τους.
Αρκεί βέβαια να έχει μείνει κανένας ζωντανός.


ΥΓ. 1 Μια μικρή παρατήρηση, κάπου 600.000 Ιρακινοί δεν πρόλαβαν να χαρούν την δημοκρατία,
χαλάλι όμως για τους υπόλοιπους.

 ΥΓ. 2 Ο βλάκας να σκουπίσει στα μάγουλα του τα σάλια από τα φιλιά. Ο Καντάφι μπορεί να φόραγε κραγιόν και αυτό να τον προδώσει.

ΚΑΡΑΤΕ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΙΑΠΩΝΙΑ

Ιαπωνία Ελλάδα βίοι παράλληλοι
Τι κοινό έχουν άραγε οι δύο χώρες;


Ο Σεισμός και το Τσουνάμι  έπληξαν την Ιαπωνία.
Στην Ιαπωνία γνωρίζουν την τέχνη του ΚΑΡΑΤΕ!

Ο γιωργάκης και το ΠΑΣΟΚ έπληξαν την Ελλάδα.
Στην Ελλάδα αρχίζουν να μαθαίνουν την τέχνη του ΚΑΡΑΤΕ!

Το καράτε-ντο (Ιαπ: 空手道) πολεμική τέχνη.

Το όνομά της στα ιαπωνικά σημαίνει

"άδειο χέρι".

ΟΔΕΥΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΧΑΟΣ

Μία υποψία κλιμακούμενης αγανάκτησης πλανιέται. Γιατί;

• Είδαμε λίγον καιρό πριν για πρώτη φορά αυτά:

•  Τις προάλλες είδαμε και αυτό:

• Δηλαδή στο μέλλον να περιμένουμε κάτι τέτοιο;

• Γιατί όλα τα άλλα, τα έχουμε δει ήδη από παλιά!

ΚΑΛΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ

 Μπλεγμένο παιγνίδι με την Λιβύη.
Τα μέχρι τώρα στοιχεία έχουν ως εξής:

• Εξέγερση του λαού κατά του καθεστώτος Καντάφι.
• Φραστικές διαμαρτυρίες των "έκπληκτων" δυτικών.
• Κλιμάκωση αντεπίθεσης Καντάφι εναντίων των εξεγερμένων.
• Το ΝΑΤΟ δηλώνει ανησυχία για τους αθώους αμάχους, αλλά και μη πρόθεση επέμβασης.
• Ο Καντάφι κατηγορεί την Γαλλία για ανάμειξη στην "εσωτερική κρίση".
• Συλλαμβάνονται Άγγλοι κομάντο από τους αντικαθεστωτικούς διαδηλωτές.
• Παραιτείται στην Αγγλία ο πρόεδρος του LSE για χρηματισμό στο παρελθόν από τον υιό Καντάφι.
• Η Κάθριν Άστον δηλώνει πως θα επέμβει Ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη.
• Ο Ομπάμιας επιθυμεί επέμβαση μετά από θετικό ψήφισμα του Σ.Α. του Ο.Η.Ε. και σε αντίθετη περίπτωση σκέφτεται να δράσει μόνος του συνδράμοντας τους εξεγερμένους με κατ' αρχήν δημιουργία ζώνης αεροπορικού αποκλεισμού και πιθανή μετέπειτα στρατιωτική ενίσχυση των εξεγερμένων.

Όλα αυτά έχουν έναν παρονομαστή και στην γωνία πετρέλαια.

Κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη (ή απλά όποια χώρα νομίζει ότι είναι τέτοια) προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα της αποκόμισης μέγιστου οφέλους στην μετά Καντάφι εποχή, γι' αυτό και κινούνται από μόνες τους κρυφά, ή φανερά, αποσπασματικά, πλαγίως και σπασμωδικά εκτός συλλογικών οργάνων, επειδή πιστεύουν ότι θα αποκομίσουν τα μέγιστα για λογαριασμό τους (κοινώς για την πάρτη τους).

Όσο για την πλέμπα στην Λιβύη, αυτή θα γίνει βιντεάκι παρανάλωμα στο Facebook.

Για δε τον γιωργάκη που είχε και τηλεφώνημα με τον Μουαμάρ, τι να πει κανένας;
Ακόμα δεν στέγνωσαν στα μάγουλα, τα σάλια από τα φιλιά.

ΚΩΔΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ= ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ

http://ilesxi.wordpress.com/2011/03/04/160/

Συνέντευξη του Νόαμ Τσόμσκυ για τις εξεγέρσεις στον Αραβικό Κόσμο στις 24/2 στο press tv.

 

Press TV: Κ. καθηγητή, θα ήθελα να μάθω την αντίδρασή σας στις σημερινές δηλώσεις των αξιωματούχων της κυβέρνησης Obama αλλά και του Γ.Γ. Του ΟΗΕ Ban Ki-moon σε σχέση με το μεγάλο αριθμό θανάτων στη Λιβύη Πιστεύετε ότι έχουν κάνει και έχουν πει αρκετά σε σχέση με τις ανάγκες του λαού της Λιβύης;
Chomsky: Πιστεύω ότι μπορούν να γίνουν περισσότερα, αυτό που συμβαίνει είναι ήδη άσχημο και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πραγματικά τεράστια αιματοχυσία. Οι πληροφορίες είναι ανεπαρκείς αλλά τουλάχιστον η ανατολική επαρχία φαίνεται να είναι υπό τον έλεγχο της λαϊκής εξέγερσης. Στην Τρίπολη η κατάσταση μοιάζει πολύ επικίνδυνη. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες για παροχή βοήθειας και προστασίας στα μέρη όπου ο λαός έχει καταφέρει να ελευθερώσει. Παρολαυτά κανείς δεν επιθυμεί μια επέμβαση της Δύσης. Δε θα ήταν απλά λάθος, θα ήταν καταστροφή. Θα μπορούσαν πάντως να παρθούν αποφάσεις μέσω ΟΗΕ απ’ ότι φαίνεται.
Press TV: Όταν ξέσπασε η Αιγυπτιακή επανάσταση, εσείς μαζί και με άλλους Αμερικάνους ακαδημαϊκούς γράψατε μια ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο Obama καλώντας τον να ακούσει τη θέληση του λαού. Υπάρχει κάποια αντίστοιχη κίνηση αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ σχετικά με τη Λιβύη;
Chomsky: Έχουν γίνει κάποιες κινήσεις προερχόμενες από τις ίδιες περίπου πηγές , πχ. η Καμπάνια για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία στη Νέα Υόρκη, που νομίζω ότι ξεκίνησε και την επιστολή για την Αίγυπτο, κυκλοφόρησε και τώρα μια δήλωση. Η Αίγυπτος όμως ήταν κάπως διαφορετική περίπτωση. Θυμηθείτε ότι οι ΗΠΑ στην πραγματικότητα συνέχιζαν να στηρίζουν τη δικτατορία του Mubarak οπότε το κάλεσμα αφορούσε στο να σταματήσει αυτή η στάση και να υπάρξει τουλάχιστον λεκτική υποστήριξη υπέρ της λαϊκής εξέγερσης. Η Λιβύη είναι μια διαφορετική ιστορία.
Press TV: Η Λιβύη αποκτά ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά τον παράγοντα πετρέλαια, ένα παράγοντα που είναι εξαιρετικά σημαντικός για τις ΗΠΑ αλλά και για την Ε.Ε. , που προμηθεύεται μεγάλες ποσότητες από τη Λιβύη Τι ρόλο θα παίξει αυτός ο παράγοντας, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η τιμή του πετρελαίου σταθερά αυξάνεται και υπάρχουν φόβοι για το τι μπορεί να συμβεί αν οι ταραχές συνεχιστούν;
Chomsky: Υπάρχει λόγος για τον οποίο υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για το δημοκρατικό ξεσηκωμό στον Αραβικό κόσμο σε αντίθεση, ας πούμε, με την υποσαχάρια Αφρική. Αυτό είναι το μέρος όπου υπάρχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα ενέργειας στον κόσμο. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν πολύ σοβαρούς λόγους να εμποδίσουν να αναπτυχθεί η δημοκρατία στον Αραβικό κόσμο. Για να το καταλάβει κανείς αυτό , αρκεί να εξετάσει τις μελέτες που έχουν γίνει στη αραβική κοινή γνώμη- είναι γνωστές μελέτες, δεν έχουν δημοσιευτεί αλλά σίγουρα τις γνωρίζουν όσοι παίρνουν τις αποφάσεις. Έτσι για παράδειγμα, οι ΗΠΑ ζητούν εκδημοκρατισμό  του  Ιράν με τον ίδιο τρόπο που ζητούσαν δημοκρατία στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης,  θεωρώντας το δηλαδή εχθρικό κράτος, αλλά ξέρουν ότι η κοινή γνώμη, η αραβική κοινή γνώμη δε συμφωνεί. Για την αραβική κοινή γνώμη, για τη μεγάλη πλειοψηφία της η μεγαλύτερη απειλή προέρχεται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, ενώ το Ιράν λογίζεται ως απειλή μόλις από μια μικρή μειοψηφία. Ειδικά στην Αίγυπτο αυτό είναι ακόμα πιο έντονο.
Press TV: Όταν λέτε ότι η δημοκρατία στην περιοχή είναι ασυμβίβαστη με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι στην κυβέρνηση και στους αξιωματούχους της ΕΕ επίσης, που γνωρίζουν ότι οι αραβικοί λαοί καταλαβαίνουν τι συμβαίνει και ότι θα αντιδρούσαν κάποια στιγμή;
Chomsky: Οι ηγέτες της ΕΕ και των ΗΠΑ “τυχαίνει” να συμφωνούν με το ανώτατο ιερατείο στο Ιράν πως η δημοκρατία είναι επικίνδυνη και μη ανεκτή. Ξέρουν τι σκέφτεται ο κόσμος, πάντα ήξεραν.
Μπορούμε να πάμε πίσω 50 χρόνια στην προεδρία του Dwight D. Eisenhower. Τον Eisenhower τον απασχολούσε αυτό που αποκαλούσε κύμα μίσους εναντίον μας στον αραβικό κόσμο, όχι από τις κυβερνήσεις αλλά από το λαό. Υπήρχε μία ανάλυση της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας, το πιο υψηλά ιστάμενο επιτελείο σχεδιασμού που έλεγε πως ναι, υπάρχει ένα κύμα μίσους και η αιτία είναι η αντίληψη ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις δικτατορίες και εμποδίζουν κάθε προσπάθεια για δημοκρατία και ανάπτυξη. Αλλά το βασικό σημείο που συνδέεται με αυτή την εντυπωσιακή εξέγερση ειπώθηκε με πολύ απλό τρόπο από έναν υψηλά ιστάμενο Ιορδανό αξιωματούχο που τώρα είναι επικεφαλής του κληροδοτήματος Carnegie για τη Μέση Ανατολή. Είπε ότι όσο ο λαός παραμένει σιωπηρός όλα είναι αρκετά καλά, αν σταματήσει να είναι, κάτι πρέπει να γίνει ώστε να ανακτηθεί ο έλεγχος, αλλά αν είναι σιωπηρός κάνουμε ό,τι θέλουμε. Αυτή είναι βασική αρχή της διακυβέρνησης.
Press TV: Υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση για το τι ακριβώς πυροδότησε αυτό το κύμα επαναστάσεων στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Πολλοί ρωτάνε “γιατί τώρα” , καθώς όλοι αυτοί οι λαοί έχουν υποφέρει εδώ και πολλά χρόνια αυτούς τους δικτάτορες.
Chomsky: Καταρχήν δε ξεκίνησε τώρα. Πάρτε την Αίγυπτο για παράδειγμα. Εδώ και χρόνια λαμβάνουν χώρα σημαντικοί εργατικοί αγώνες. Οι πυροδότες του κινήματος της 25ης Γενάρη ήταν μεν το κίνημα νεολαίας 6η Απρίλη, όπου συμμετείχαν ακτιβιστές γνώστες των νέων τεχνολογιών, αλλά πήραν το όνομα τους από μια απεργία του 2008 που είχε κηρυχθεί για τις 6 Απριλίου και συνετρίβη από την κυβέρνηση- κι αυτό ήταν μόνο ένα στιγμιότυπο από τους εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων. Στην πραγματικότητα το κίνημα της 25ης Γενάρη γιγαντώθηκε με τη συμμετοχή του Αιγυπτιακού εργατικού κινήματος κάποιες μέρες αργότερα. Οπότε υπάρχει παρελθόν. Δεν είναι μόνο η Αίγυπτος, παρόμοια γεγονότα συνέβαιναν και σε άλλες χώρες: τα πράγματα σιγόβραζαν για πολύ καιρό. Χρειάζεται μια σπίθα για να ανάψει τη φωτιά που πάει τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα.
Press TV: Άλλοι, όπως ο Henry Kissinger, έχουν δηλώσει ότι εν τέλει οι ΗΠΑ θα κληθούν να διαλέξουν ανάμεσα στη δημοκρατία και τη σταθερότητα στην περιοχή. Όταν ξεκίνησε η Αιγυπτιακή επανάσταση, το Ισραήλ δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του με το ενδεχόμενο τα κράτη στο κατώφλι του στον Περσικό κόλπο και στη Βόρεια Αφρική να εκδημοκρατιστούν. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τις ΗΠΑ να δεχτούν την πιθανότητα συνύπαρξης δημοκρατίας και σταθερότητας στην περιοχή;
Chomsky: Θα πρέπει να θυμηθείτε ότι η σταθερότητα είναι μια ψυχρή κωδική λέξη. Δε σημαίνει σταθερότητα: σημαίνει υποταγή στην κυριαρχία των ΗΠΑ. Οπότε ας επιστρέψουμε στον Kissinger. Ήταν πρωτεργάτης, μεταξύ άλλων, στην υπονόμευση του δημοκρατικού καθεστώτος της Χιλής. Αργότερα σχολίασε ότι “Οι ΗΠΑ έπρεπε να αποσταθεροποιήσουν τη Χιλή ώστε να επιτευχθεί η σταθερότητα”. Αν αντιλαμβάνεσαι την ορολογία, αυτή η φράση δεν είναι αντιφατική. Οι ΗΠΑ έπρεπε να ανατρέψουν, με πρωτοβουλία του Kissinger, τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Χιλής με σκοπό να εγκαθιδρύσουν μια υποτελή δικτατορία- αυτό εννοεί με τη σταθερότητα. Δεν εννοεί ότι τα πράγματα είναι ήσυχα και ειρηνικά, αλλά ότι είναι υπό έλεγχο. Αυτό προφανώς είναι ασυνεπές με τη δημοκρατία για τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως. Απλά ρίξτε μια ματιά στις μελέτες της κοινής γνώμης.
Press TV: Πολλές φορές, ειδικά κατά τη διάρκεια της Αιγυπτιακής επανάστασης, πολλοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ δήλωσαν πως ό,τι και αν τελικά συμβεί στη χώρα, θα εξαρτάται από τη βούληση του Αιγυπτιακού λαού. Γνωρίζουμε φυσικά, και αυτό ήταν φανερό, ότι οι ίδιοι ήταν αναμιγμένοι σε παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Στη Λιβύη υπάρχει μια λιγότερο εμφανής σύνδεση μεταξύ ΗΠΑ και Gaddafi.Πιστεύετε ότι υπάρχουν δίαυλοι που χρησιμοποιούνται ή οι ΗΠΑ πράγματι δεν αναμιγνύονται στην τρέχουσα επικαιρότητα στη Λιβύη;
Chomsky: Είμαι σίγουρος ότι οι ΗΠΑ εμπλέκονται στο βαθμό που μπορούν αλλά θυμηθείτε ότι δεν υποστηρίζουν το καθεστώς Gaddafi. Κατά τη δεκαετία του ΄80 για παράδειγμα ο Ronald Reagan χρησιμοποιούσε τη Λιβύη σα σάκο του μποξ: υπήρχαν συνεχώς βομβαρδισμοί και προκλήσεις, σχεδόν πάντα απροσχημάτιστα. Το καθεστώς Gadaffi δεν είναι αρεστό. Δεν είναι “σταθερό” ή “υπάκουο”. Άρα ό,τι κάνουν , υποθέτω στέκεται θετικά προς το ξεσηκωμό. Δε νομίζω ότι έχουν σοβαρά ερείσματα στη Λιβύη. Θα ήθελα να τονίσω πάντως ότι πηγές από τη Λιβύη αναφέρουν ότι στο λαό επιτίθενται ελικόπτερα Apache και Chinook και μαχητικά αεροσκάφη κατασκευασμένα και αγορασμένα από τις ΗΠΑ.
Press TV: Επιστρέφουμε στην Αίγυπτο καθώς ήταν μια από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις τα τελευταία χρόνια. Στην Αίγυπτο, ως τώρα, η πλειοψηφία γιορτάζει την παραίτηση Mubarak. Όμως έχουν να γίνουν πολλά ακόμα αν λάβουμε υπόψιν ότι ο Omar Suleiman που τεχνικά συγκυβερνάει κατά κάποιον τρόπο ήταν γνωστός ως Δρ. Βασανιστής στον αραβικό κόσμο: στήριζε τις πρόγραμμα απαγωγών της CIA, υπάρχουν κρατούμενοι στο Guantanamo που λένε ότι τους βασάνισε αυτός προσωπικά. Η προώθηση ενός τέτοιου ανθρώπου από τις ΗΠΑ , η σιωπή τους, καθώς δεν έχουν μιλήσει ακόμα ανοιχτά εναντίον του, δεν αντιλαμβάνονται , δεδομένης της πρόθεσης Obama για βελτίωση της εικόνας των ΗΠΑ, ότι δεν τους βοηθάει σε αυτόν το σκοπό;
Chomsky: Αρχικά υποστήριξαν τον Omar Suleiman αλλά όχι με τόσο έντονο τρόπο. Η αλήθεια είναι ότι η θέση του στο καθεστώς είναι ασαφής: φέρεται να έχει εξαφανιστεί. Μην ξεχνάμε ότι ο Obama στο διάσημο ταξίδι του στο Κάιρο το 2009 είχε τοποθετηθεί υπέρ του Mubarak. Σε μια συνέντευξη τύπου καθοδον προς την Αίγυπτο ερωτώμενος αν θα αναφερόταν στο Κάιρο στον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης του Mubarak, απάντησε: “Όχι, πιστεύω πως ο Mubarak είναι ένας καλός άνθρωπος, κυβερνά σωστά, είναι παράγοντας σταθεροποίησης και δε θα του ασκήσω κριτική”. Εξάλλου ο Tony Blaire, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης αναταραχής, δήλωσε την  στήριξε το Mubarak τονίζοντας πόσο υπέροχος είναι… Φυσικά κι αντιλαμβάνονται, όπως κι ο Eisenhower πριν 50 χρόνια  ότι υπάρχει ένα κύμα δυσφορίας απέναντι τους κι ότι δεν κερδίζουν την υποστήριξη των λαών στηρίζοντας δικτάτορες αλλά όπως τόνισε και ο Kissinger ο κύριος στόχος τους είναι αυτό που βαφτίζουν σταθερότητα και η διατήρηση του ελέγχου της περιοχής.
Press TV: Οι ΗΠΑ και η ΕΕ εξέδιδαν αναφορές για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για πολλά χρόνια και φυσικά η Λιβύη συγκαταλέγονταν σε αυτές τις αναφορές, όπως κι η Αίγυπτος, και γνώριζαν τα προβλήματα σχετικά με τον τρόπο διακυβέρνησης των καθεστώτων και των δικτατοριών. Όμως ποτέ δεν έδρασαν ή δεν τα καταδίκασαν και τώρα συμβαίνει όλο αυτό, κάτι που σίγουρα περίμεναν να συμβεί κάποια στιγμή. Γιατί η αντίδραση τους ήταν τόσο ανοργάνωτη, με την έννοια ότι οι ΗΠΑ άλλαζαν τοποθέτηση από μέρα σε μέρα;
Chomsky: Δεν το είδα σαν κάτι ανοργάνωτο. Θυμηθείτε ότι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά μέχρι που κάποια στιγμή γίνεται σχεδόν αδύνατο να συνεχίζεις να υποστηρίζεις τον αγαπημένο σου δικτάτορα. Υπάρχει μια σειρά τέτοιων παραδειγμάτων από ολόκληρο τον πλανήτη: Φιλιππίνες, Αϊτή, Νότια Κορέα, Ινδονησία… Και υπάρχει ένα σταθερό μοτίβο: Υποστηρίξτε τους μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Όταν πλέον αυτό δεν είναι εφικτό, ίσως είναι η σειρά του στρατού να στραφεί ενάντια στους δικτάτορες ή να τους απομακρύνει, ξεχάστε τους, βγάλτε μια δήλωση που λέει πως είμαστε στο πλευρό του λαού, πως εμείς πάντα ήμασταν υπέρ της δημοκρατίας και ταυτόχρονα προσπαθούν να διατηρήσουν όσο περισσότερο γίνεται πλευρές του απερχόμενου καθεστώτος. Αλλά αυτές οι πολιτικές τακτικές είναι σχετικά ευθείς όχι μόνο εκ μέρους των ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ. Πάρτε την Τυνησία σαν παράδειγμα και συνολικά τη Δυτική Αφρική και τη στάση της Γαλλίας που έχει συμφέροντα εκεί.
Υπάρχει μια σειρά αγώνων, όπως ανέφερα, εδώ και χρόνια που καταστέλλονται, αλλά το συγκεκριμένο ντόμινο ξεκίνησε στη Δυτική Σαχάρα το Νοέμβριο. Αυτή η περιοχή καταλήφθηκε βίαια από το Μαρόκο πριν 30 χρόνια και διοικήθηκε πολύ αυταρχικά. Θεωρητικά είναι υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ που υποτίθεται θα προωθούσε την αποαποικιοποίηση: ήταν ισπανική αποικία. Το Νοέμβριο όπου λάμβαναν χώρα αξιοσημείωτες διαδηλώσεις εισέβαλαν Μαροκινοί στρατιώτες και τις κατέστειλαν. Ο ΟΗΕ ξεκίνησε διαδικασίες για να ερευνήσει το περιστατικό αλλά τις μπλόκαρε η Γαλλία. Η Γαλλία θέλει να προστατέψει το συμμαχικό Μαρόκο και δε θέλει να διερευνηθούν τα εγκλήματά του. Οι ΗΠΑ τυχαίνει να είναι ανάμεσα σε αυτά τα ισχυρά κράτη και αυτά τα κράτη έτσι συμπεριφέρονται.
Press TV: Κ. Καθηγητή ποια είναι η άποψή σας για την κριτική που ασκήθηκε στο James Clapper επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ δεν κατάφεραν να διακρίνουν τα σημάδια της επερχόμενης αναταραχής στην Αίγυπτο; Πιστεύετε ότι ήταν μια δήλωση για το ευρύ κοινό ενώ παρασκηνιακά προέβλεπαν τι θα συμβεί ή ήταν σχετικά ειλικρινής;
Chomsky: Πιστεύω ήταν ειλικρινής. Είχαν εικόνα του τι συνέβαινε αλλά σίγουρα δεν περίμεναν τέτοιας έκτασης ξεσηκωμό και σίγουρα γνώριζαν για τις εργατικές διαδηλώσεις, την καταπίεση κτλ. Η περίπτωση της Τυνησίας έχει πολύ ενδιαφέρον καθώς φερόταν ως ο φάρος δημοκρατίας και προόδου στην περιοχή. Μερικά από τα άρθρα που την παρουσίαζαν έτσι είναι ντροπιαστικά αν τα ξαναδιαβάσεις σήμερα. Όμως γνώριζαν. Μία από τις ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις του Wikileaks ήταν μια σειρά τηλεγραφημάτων από τον Αμερικάνο Πρέσβη στην Τυνησία που ανέφερε ξεκάθαρα ότι πρόκειται για ένα αστυνομικό κράτος, χωρίς ελευθερία λόγου ή του συνέρχεσθαι, με πληθυσμό εξαιρετικά οργισμένο και με μια διεφθαρμένη οικογένεια να κυβερνά. Ήξεραν αλλά υπερίσχυσε το δόγμα: ήταν ήσυχα άρα όλα πήγαιναν καλά.
Press TV: Πίσω στην Αίγυπτο αν μου επιτρέπετε. Θεωρώντας ότι η επανάσταση, όπως ανέφερα, δεν έχει ως τώρα πετύχει, κατά μία έννοια, να εκπληρώσει τα αιτήματα των υποκειμένων της, πιστεύετε ότι αν πετύχαινε με τον τρόπο που οι επαναστάτες είχαν οραματιστεί, πόσο μεγάλο αντίκτυπο θα είχε αυτό όχι μόνο στη Β. Αφρική αλλά προφανώς και στη Μέση Ανατολή;
Chomsky: Η Αίγυπτος είναι σημαντική χώρα. Έχει μια μακρά κι  ενδιαφέρουσα ιστορία. Το 19ο αιώνα ήταν έτοιμη για μια βιομηχανική επανάσταση. Ίσως και να τα κατάφερνε. Ήταν μια κατάσταση όχι πολλή διαφορετική με τις ΗΠΑ την αντίστοιχη περίοδο, μόνο που οι ΗΠΑ είχαν ελευθερωθεί και μπόρεσαν να το κάνουν. Η Αίγυπτος ήταν υπό τον έλεγχο της Αγγλίας, που δεν το  επέτρεψε και η ιστορία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Πιστεύω ότι οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι τους θα κάνουν ότι μπορούν ώστε να εμποδίσουν την άνθιση ενός δημοκρατικού καθεστώτος ακριβώς για το λόγο που ανέφερα. Στην Αίγυπτο ακόμα περισσότερο από τον υπόλοιπον αραβικό κόσμο οι ΗΠΑ θεωρούνται ο κύριος εχθρός.  Δε συμφωνούν με τη γραμμή των ΗΠΑ για το Ιράν: στην πραγματικότητα αντιτίθενται σε αυτήν όπως και σε πολλά άλλα. Ακόμα παραπέρα, υπάρχει μία παράδοση από την περίοδο του κοσμικού εθνικισμού στην Αίγυπτο, που στεκόταν ενάντια στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία όπως γνωρίζετε, και υπήρχε η απειλή ότι η Αίγυπτος θα ήταν μπροστάρης σε μια προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής προς όφελος των ιδίων πληθυσμών και όχι των δυτικών επενδυτών και δυνάμεων και των αντίστοιχων ελίτ. Αυτό είναι μια πραγματική απειλή. Αυτός είναι ο λόγος που οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία παραδοσιακά στηρίζουν το ριζοσπαστικό θρησκευτικό φονταμενταλισμό, κυρίως στη Σαουδική Αραβία, σε αντίθεση με τον κοσμικό εθνικισμό. Τους παρέχει σταθερότητα.
Press TV: Ο Omar Suleiman δήλωσε κατά τη διάρκεια της αναταραχής και της επανάστασης στην Αίγυπτο πως ουσιαστικά ο αραβικός κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος να εκδημοκρατιστεί. Συμφωνείτε με αυτό ή θεωρείτε ότι αντανακλά την ανησυχία των ΗΠΑ για αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή;
Chomsky: Πιστεύω ότι μια πιο ακριβής δήλωση θα έπρεπε να λέει ότι οι ελίτ της Δύσης, της Αιγύπτου, του Ιράν και άλλες δεν είναι ακόμα έτοιμες για δημοκρατία. Το αίτημα για δημοκρατία από τους λαούς είναι ώριμο παντού. Αυτό είναι το πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ελίτ.
Press TV: Θα ήθελα να μου απαντήσετε με ένα ναι ή ένα όχι. Πιστεύετε ότι υπάρχουν πιθανότητες επιτυχίας για τις τρέχουσες επαναστάσεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική;
Chomsky: Η επιτυχία δεν είναι μια υπόθεση που μπορεί να χωρέσει σε ένα ναι ή ένα όχι. Μπορεί να υπάρξουν μερικές επιτυχίες και μερικές αποτυχίες. Αλλά και η μερική αποτυχία μπορεί να αφήσει μια κληρονομιά που να είναι η βάση της επόμενης επιτυχίας. Είναι μια πραγματικά εντυπωσιακή σειρά εξεγέρσεων αλλά το σε ποιο βαθμό θα ταρακουνήσουν την παραδοσιακή κυριαρχία είναι κάτι που δεν μπορούμε να το πούμε ακόμα.

Μετάφραση: Γιώργος Μαριάς

ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Κλέφτες και Αστυνόμοι

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ;

Μερικά γεγονότα που συμβαίνουν σχεδόν ταυτόχρονα εγείρουν ερωτηματικά για την αξία της ανθρώπινης ζωής στις μέρες μας, αλλά και για τα κίνητρα και τις προθέσεις των επίδοξων σωτήρων.
Ας τα δούμε ένα προς ένα γιατί προκύπτουν διδακτικά συμπεράσματα.
Το ανωτέρω βίντεο είναι ακραία σοκαριστικό και δημιουργεί το κατάλληλο υπόβαθρο για τις σκέψεις που ακολουθούν.
1) Τυνησία: αιματοκύλισμα, η διεθνής κοινότητα μετά από εβδομάδες οκνηρία ψέλλισε ψυχραιμία. Οι καλοί δημοσιογράφοι το θολώνουν.
2) Αίγυπτος: αιματοκύλισμα, η διεθνής κοινότητα μετά από εβδομάδες οκνηρίας ανησύχησε και συνέστησε ψυχραιμία.
3) Λιβύη: αιματοκύλισμα, η διεθνής κοινότητα σοκαρίστηκε ακαριαία και ούτε λίγο, ούτε πολύ ετοιμάζει το έδαφος επέμβασης για την σωτηρία του λαού από τον στυγνό δικτάτορα.
4) Αφγανιστάν: Ο διοικητής του ΝΑΤΟ Πετρέους εκφράζει την βαθύτατη συντριβή του για τους θανάτους αμάχων από πρόσφατους βομβαρδισμούς. Άλλες περιπτώσεις (πάρα πολλές) ερευνώνται από διάφορες επιτροπές ώστε να δηλωθεί η συγγνώμη.
5) Ιράκ: Οι κατοχικές δυνάμεις εγγυώνται την τάξη γιατί ενδεχόμενη αποχώρηση τους θα βυθίσει την χώρα στο χάος. Τα θύματα μέχρι σήμερα εκτιμώνται σε πάνω από 600.000 νεκρούς.
6) Λαθρομετανάστες: Ανεκτίμητη αξία, όσοι ζήσουν έζησαν...
7) Απεργοί πείνας λαθρομετανάστες: Απλά εκβιαστές.
8) Νιγηρία: Δεν μαθαίνουμε τίποτε. Αν δεν κάνω λάθος τα πετρέλαια τα νέμονται ήδη η SHELL και οι λοιπές εταιρείες.