Ψέματα, μεγάλα ψέματα και ντοκιμαντέρ. )
Γράφει το σκυλί που όχι απλά δεν δαγκώνει το χέρι που το ταείζει, κατά την παροιμία, αλλά το γλύφει κιόλας και ακόμη φτύνει λάσπη, διαβάζουμε λοιπόν:
"...Η παραγωγή «Χρεοκρατία» (Deptocracy), που έχει γίνει μεγάλη επιτυχία στο Διαδίκτυο, είναι μία από εκείνες τις δουλειές που «καταβροχθίζουν τον λόγο». Και είναι εξόχως προπαγανδιστικό. Οι παραγωγοί του κ.κ. Αρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη προφανώς ασπάζονται την άποψη ότι σκοπός των ντοκιμαντέρ είναι να αλλάξουν τον κόσμο όχι να τον ενημερώνουν".
στην συνέχεια δίνει πατρικές και επιστημονικές συμβουλές:
"...Εδώ υπάρχει το συνηθισμένο λάθος...".
και προς επίρρωση των ισχυρισμών του, κλείνει μεγαλόψυχα με μια αβροφροσύνη:
"...Το ντοκιμαντέρ «Χρεοκρατία» είναι καλοφτιαγμένο, παρά το γεγονός ότι (χάρη στις νέες τεχνολογίες) ήταν πολύ φθηνή παραγωγή".
Στο θέμα έχει αναφερθεί ενδελεχώς ο "Πιτσιρίκος" (το link εδώ: Πιτσιρίκος με αφορμή ένα κείμενο... ) και δεν θα είχα να προσθέσω τίποτε περισσότερο, αν δεν διάβαζα σήμερα για το νέο τρομοκρατικό χτύπημα του Πάσχοντα.
Διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του
(το link εδώ: Δεν πληρώνω με χορηγούς )
"...Το Επιμελητήριο Πιερίας, πληρώνει για τα φυλλάδια, τα πανό, την διανομή φέιγ-βολάν των «αυθόρμητως αντιδρώντων στα διόδια» και στο τέλος τους τραπεζώνει" .
...και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά!Οι αργυρώνητοι της εξουσίας χρησιμοποιούν τις ίδιες και τις ίδιες τετριμμένες μεθόδους συκοφαντησης, διασπείροντας ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ και ΨΕΥΔΗ.
Αντιγράφω από το βιβλίο του Ben Goldancre, Κακή Επιστήμη:
"...Πρόκειται για μια δοκιμασμένη τακτική διαχείρισης κινδύνου που την εφαρμόζουν πολλοί κλάδοι, μεταξύ των οποίων οι βιομηχανίες που παράγουν προϊόντα καπνού, αμιάντου, μολύβδου, βινυλοχλωριδίου, χρωμίου, κλπ (αλλά και λάσπης θα συμπληρώναμε εμείς).
Η τακτική αυτή ονομάζεται
Κατασκευή Αμφιβολιών"
(manufactoring doubt).
...Η αμφιβολία είναι το προϊόν μας, δεδομένου ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να ανταγωνιστούμε ένα σώμα στοιχείων που υπάρχει στο μυαλό του ευρύτερου κοινού.
...κανείς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν τολμά να αμφισβητήσει αυτές τις τακτικές επειδή αισθάνονται ότι εκφοβίζονται και δεν διαθέτουν τις δεξιότητες που χρειάζονται.
Ακόμη και αν το έκαναν θα ακολουθούσε μια μπερδεμένη και γεμάτη τεχνικούς όρους συζήτηση στο ραδιόφωνο, όπου όλοι οι ακροατές θα άλλαζαν σταθμό, και στην καλύτερη περίπτωση ο καταναλωτής θα συγκρατούσε ότι πρόκειται για θέμα αμφιλεγόμενο: εντολή εξετελέσθη".
Τόσο απλά, τόσο λογικά.
Ben Goldancre, Κακή Επιστήμη, εκδόσεις Κλειδάριθμος, Αθήνα 2010, σ. 155
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου