Το καταπληκτικό είναι ότι λέει και τεκμηριώνει με νούμερα αυτό που όλοι ξέραμε εδώ και δύο χρόνια.
Με μια χρωματισμένη διαφορά.
Όλα τα καθεστωτικά κανάλια, μέσα κλπ παπαγαλάκια, μηδέ της ΕΕ εξαιρουμένης, όταν μιλάνε για την κρίση του χρέους, ομιλούν ως να πρόκειται για ασθένεια των αριθμών.
Αυτό που ο Μπογιόπουλος φέρνει από τα παλιά είναι η ξύλινη γλώσσα με έντονα χρώματα, όπως η "πλουτοκρατία", τα "μονοπώλια", ο "ιμπεριαλισμός του κεφαλαίου", η "άρχουσα τάξη" κλπ.
Αφού οι αριθμοί δικαιώνουν τον Μπογιόπουλο, μήπως δικαιώνουν και ολόκληρη την ξεχασμένη από τις ""μάζες"" συλλογιστική της οπτικής του;
Λέω μήπως, γιατί δεν μπορεί, το χρέος δεν είναι ιογενής ιλαρά ή ασθένεια του χαρτιού, κάποιοι για κάποιους λόγους το δημιουργούν, γιατί κερδίζουν, και κερδίζουν πολλά από αυτό.
Καμουφλάρονται όμως επιτυχώς πίσω από τα εξαρτημένα αντανακλαστικά της τρέχουσας νικήτριας (μέχρι πρότινος) ιδεολογίας και θολώνουν τον λόγο και τα λόγια.
ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΠΕΤΥΧΑΝ!
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Προχτές δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία της Γιούροστατ για την εξέλιξη του δημόσιου χρέους της Ελλάδας όπως αυτό διαμορφώθηκε στο γ' τρίμηνο του 2011.Η εικόνα είναι αποκαλυπτική:
Το ελληνικό δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο 159,1% του ΑΕΠ και συγκεκριμένα στα 347,2 δισ. ευρώ από 322,9 δισ. ευρώ που ήταν το αντίστοιχο τρίτο τρίμηνο του 2010.
Δηλαδή το δημόσιο χρέος, μόνο μέσα σε αυτούς τους 12 μήνες εφαρμογής του Μνημονίου, αυξήθηκε κατά 20,3%!
Το επίσης αξιοσημείωτο όσον αφορά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας (που για τη μείωσή του, υποτίθεται, σχηματίστηκε η συγκυβέρνηση, που για τη μείωσή του, υποτίθεται, ήρθε η τρόικα, που για τη μείωσή του, υποτίθεται, γίνεται το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις, ο εκβαρβαρισμός των εργασιακών σχέσεων κλπ.) είναι ότι - σύμφωνα πάντα με τη Γιούροστατ - οι ρυθμοί της αύξησής του είναι οι μεγαλύτεροι στην Ευρώπη!
Μετά την Ελλάδα, που επί Μνημονίου και τρόικας αναδεικνύεται με το 20,3% σε «πρωταθλήτρια» όσον αφορά το ποσοστό αύξησης του δημόσιου χρέους της, στον πίνακα την ακολουθούν η Πορτογαλία, με ποσοστό αύξησης 18,9% και η Ιρλανδία, με ποσοστό αύξησης του δικού της δημόσιου χρέους κατά 16,5%.
Πρόκειται - όλως τυχαίως - και για τις τρεις χώρες που οι εγχώριες πλουτοκρατίες τους «έντυσαν» την κεφαλαιοκρατική τους βαρβαρότητα με Μνημόνια και με δανειακές συμβάσεις, που συντάχθηκαν στο όνομα της μείωσης του δημοσίου χρέους τους,
το οποίο - και στις τρεις χώρες - συνεχίζει να αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς!
Χρειάζεται μήπως άλλη απόδειξη για το ποια ήταν και είναι - παντού - η αποστολή των Μνημονίων και - κόντρα στα αντιθέτως θρυλούμενα περί «αποτυχίας» - ότι τελικά τα Μνημόνια πέτυχαν, παντού, τον πραγματικό τους στόχο;
Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
8-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου