Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Ο ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κοιτώντας πριν από λίγες μέρες την συνέντευξη του κου Βγενόπουλου στον Alexis, αδιάφορα πέρναγαν από μπροστά μου εικόνες και λόγια.
Αίφνης θυμήθηκα το από τριμήνου διάγγελμα του ιδίου επιχειρηματία από το ραδιόφωνο του ιδίου δημοσιογραφικού συγκροτήματος.
Μάλιστα το διάγγελμα αυτό κράτησε σχεδόν δύο ώρες στην μεσημεριανή ζώνη του σταθμού.
Το πριεχόμενο και των δύο εμφανίσεων πανομοιότυπο, η καταγγελία της σήψης του πολιτικοοικονομικού συστήματος, ο ανιδιοτελής αγώνας του πλουσίου πλην όμως τιμίου επιχειρηματία για το καλό του τόπου και της κοινωνίας κλπ κλπ.
Μια ερώτηση του Alexis χτύπησε στα αυτιά μου περίεργα, ερωτήθηκε ο επιχειρηματίας αν προτίθεται να πολιτευτεί και απάντησε 'όχι'.
Σκεφτόμουν αρκετές ώρες μετά προς τι όλο αυτό το πολυθέαμα και ξάφνου στ' αυτιά μου το όχι αυτό μετατράπηκε σε ένα ηχηρό "Ναι"!

Και ιδού η λύση του μυστηρίου, ο Έλληνας Μπερλουσκόνι αποκαλύφθηκε μπροστά μου ως ο νέος Μεσίας.
Τελικά το σαράκι της επιβεβαίωσης τους τρώει.

Όπως κάθε παρτσακλομοντέλο ονειρεύεται να κάνει καριέρα στο θέατρο και το τραγούδι,
όπως κάθε ψάρι ηθοποιός ονειρεύεται να διαβεί τις πύλες του κοινοβουλίου,
έτσι και κάθε βλαχοεπιχειρηματίας ονειρεύεται να πρωθυπουργεύσει.

Το δυστύχημα σε σχέση με τις χαζομοντέλες είναι ότι θα τα πιάσουν μόνο από αυτούς που γουστάρουν να τις βλέπουν,
αντίθετα ο πρωθυπουργούλης μας θα μας τα πάρει με το έτσι θέλω ακόμα και χωρίς να γουστάρουμε να βλέπουμε τα μούτρα του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου