ΔΕΝ ΜΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ

Τι περίεργο πράγμα.
Οι εγκάθετοι του καθεστώτος φαντάζονται την οδήγηση στις εθνικές οδούς κάτι σαν απόλαυση σε κινηματογραφική ταινία.
Πρώτα πληρώνεις στο ταμείο και μετά μπαίνεις στην αίθουσα για να δεις το έργο.


Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική, δηλαδή το ακριβώς ανάποδο.
Πληρώνεις στο ταμείο βλακωδώς και περιμένεις να κτιστεί το σινεμά για να παίξει την ταινία που θέλεις να δεις.

Αν δε αποφασίσεις (από κάποια διανοητική διαστροφή) να μην δεις το έργο:
"Οι Εθνικές Οδοί με τα Διόδια" και τολμήσεις να πας από δωρεάν παράδρομο τότε το άλλο θέαμα, πάντα το ίδιο, που παίζεται σε β' προβολή είναι το:
"Βλέπω τον Χάρο με τα Μάτια μου".


ΟΥΣΤ!